Japanse tuinen

Japanse tuinen zijn tuinen in traditioneel Japanse stijl. Het ontwerp van een Japanse tuin is afgeleid van een Chinese tuin en werd in Japan samen met het Taoïsme geïntroduceerd. Het beeld van een Japanse tuin is dat er een natuurlijk landschap in perfectie wordt aangelegd, waarbij het lijkt alsof de natuur het zo zelf gemaakt heeft. In deze tuinen zien we veel bomen, heuvels, mos, rotsen, watervallen, bruggen en een eiland terug. Een Japanse tuin straalt rust uit en is vooral bedoeld voor meditatie en wandelingen.

Iedere tuin dezelfde principes

Japanse tuinen zijn er in verschillende soorten. Toch zijn er een aantal principes in iedere tuin hetzelfde:

Asymmetrie: De tuin is (in tegenstelling tot veel Europese tuinontwerpen) nooit symmetrisch;
Shakkei: De tuin moet gelijkmatig overlopen in het omringde landschap zodat de tuin groter lijkt. Vaak wordt er bij kleinere tuinen dan ook gebruik gemaakt van doorkijkjes;
Geluid: Ook geluid speelt een belangrijke rol in een Japanse tuin;
Miniaturisering: Dit wordt toegepast om bijvoorbeeld grote bergen en de zee in het landschap op te kunnen nemen of om de tuin groter te laten lijken. Miniaturisering speelt vaak een belangrijke rol en daarom worden er vaak bonsaibomen geplaatst;
Miegakure: In de meeste Japanse tuinen is het niet de bedoeling dat u het gehele landschap in één keer kunt overzien. Daarom wordt er gebruik gemaakt van het zogenaamde miegakure: verbergen en ontdekken. Het is de bedoeling dat de bezoeker tijdens de wandeling steeds nieuwe delen van het landschap ontdekt.

Verschillende soorten Japanse tuinen

In een Japanse tuin groeien vooral planten zoals bamboe, azalea, mossen, spirea, Japanse esdoorn, varens, kalmia en camellia. Japanse tuinen zijn er in allerlei soorten en maten. Enkele voorbeelden van bekende soorten zijn:

De wandeltuin welke bedoeld is om een wandeling door het landschap te maken. Hierbij is miegakure (verbergen en ontdekken) en shakkei (lenen van het landschap) erg belangrijk;
De theetuin welke vooral bedoeld is voor de Japanse theeceremonie. Theetuinen bestaan uit een buitenste tuin waarin de gasten worden ontvangen, een binnenste tuin waarin ze zich kunnen voorbereiden op de theeceremonie en een theehuis waarin de theeceremonie plaatsvindt;
De zentuin waarin meditatie centraal staat. Zentuinen bestaan voor een groot deel uit een vlak landschap met kiezelstenen waarin grote rotsblokken zijn geplaatst. Deze tuin is de enige Japanse tuin welke u in één keer mag overzien;
De watertuin waarin de vijver centraal staat. Deze tuin is groot en bevat meestal een eiland met één of meerdere bruggen ernaartoe. Vaak grenzen de gebouwen aan het water of zijn ze zelfs over het water heen gebouwd;
De binnentuin welke wordt omsloten waardoor de principes op een andere manier worden toegepast;
De Paradijstuin waarin een perfect landschap wordt gecreëerd dat is geïnspireerd op het paradijs uit het Boeddhisme. Vaak zijn in deze tuin een Lotusvijver en een Boeddhabeeld te vinden.